۳ اردیبهشت ۱۳۹۰ به تاریخ
ساعت سه و سی و سه دقیقه است. اردیبهشت نوده. فردا باید برم یه جایی عکاسی کنم.
دارم ویتامین ث میخورمو اینو مینویسم.
اووَه. زندگی چقدر عوض شده تو این مدته.
[ ژوئن 2004]
[ ژوئیهٔ 2004]
[ اوت 2004]
[ سپتامبر 2004]
[ اکتبر 2004]
[ نوامبر 2004]
[ دسامبر 2004]
[ ژانویهٔ 2005]
[ فوریهٔ 2005]
[ مارس 2005]
[ آوریل 2005]
[ مهٔ 2005]
[ مارس 2006]
[ آوریل 2006]
[ ژوئن 2006]
[ ژوئیهٔ 2006]
[ سپتامبر 2006]
[ اکتبر 2006]
[ نوامبر 2006]
[ دسامبر 2006]
[ ژانویهٔ 2007]
[ فوریهٔ 2007]
[ مارس 2007]
[ ژوئیهٔ 2007]
[ سپتامبر 2007]
[ اکتبر 2007]
[ نوامبر 2007]
[ دسامبر 2007]
[ ژانویهٔ 2008]
[ فوریهٔ 2008]
[ مارس 2008]
[ آوریل 2008]
[ ژوئن 2008]
[ سپتامبر 2008]
[ نوامبر 2008]
[ دسامبر 2008]
[ ژانویهٔ 2009]
[ فوریهٔ 2009]
[ سپتامبر 2009]
[ اکتبر 2009]
[ نوامبر 2009]
[ دسامبر 2009]
[ ژانویهٔ 2010]
[ مهٔ 2010]
[ آوریل 2011]
[حق مردم]
[یک زمانی عضو یک گروهی تو فیسبوک بودم که از ایرانی�...]
[از رنجی که از استاد میبریم]
[تکهی محشر ترانه: سبک رقص بلا]
[نمیفهمم چرا همهی ماها و محض رضای خدا همهمان علا...]
[فاجعهی دلبستگی]
[حالا این همه مدت گذشت و به استاد گیر ندادم دلیل نم...]
[من نوشتنم میاد اما درست نوشتنم نمیاد. هردفعه کلی م...]
[بالاخره یک جایی باید جلوی این ک.و.ن گشادی مفرطم را...]
[گاها آدم میمونه راجع به یک چیز خاص چه طور قضاوت کن...]