۳۰ آذر ۱۳۸۵ به تاریخ
ناصر عبداللهی هم رفت. خیلی حیف شد. جزو معدود خواننده‌های پاپ ایران بود که کارهایش واقعا ارزش شنیدن داشت (و دارد) و هر مزخرفی را به اسم موسیقی بیرون نمی‌داد. کاری که الان چهار پنج تا آدم بی‌خاصیت مثل شهاب بخارایی و حسین صنعتی و حسین استیری و مهران احراری و بهنام علمشاهی و باقی موجوداتی از این دست مثل آب خوردن انجام می‌دهند.

اصلا روزگار خوبی نیست. آدم حسابی‌های جامعه دارند یکی یکی از بین ما می‌روند. جای خالی شان هم معمولا به این سادگی پر نخواهد شد.

برچسب‌ها: ,