۱۲ آبان ۱۳۸۶ به تاریخ
[ استاد شوالیه موسیقی ] پارسال بعد از دیدن عکس‌های کنسرت شهرام ناظری چیزی نوشته بودم و به سر و وضع استاد! و دکور صحنه گیر داده بودم. امسال هم استاد بعد از این‌که تمام تپه‌های افتخار ایران را علامت‌گذاری کردند یک سری هم به فرانسه زندند و بعد از تکان دادن تن و بدن ژان‌دارک توی قبر نشان شوالیه فرانسه را دریافت کردند. نکته‌ی مهم قضیه این بود که استاد در مراسم اهدای نشان به جای لباس همیشگی‌شان (که آدم را یاد حاجی فیروز‌های سر چهارراه ها می‌انداخت) کت و شلواری پوشیده بودند که بیژن پاکزاد برایشان طراحی کرده بوده (کاش یکی هم برای استاد شانه طراحی می‌کرد).

اما نکته‌ی مهم قضیه این‌جاست که گویا استاد خیلی از سر و وضع جدید خوششان آمده ولی از آن‌جایی که هنوز با نمایندگی‌های ایکات و هاکوپیان آشنا نشده‌اند قصد ندارند کت‌و‌شلوار جدید را از تنشان بیرون بیاورند و همه‌جا با همین کت‌و‌شلوار حضور پیدا می‌کنند ( نگاه کنید به عکسهای این‌جا و این‌جا ). البته شاید هنوز برای قضاوت کمی زود باشد. اما اگر استاد در دو سه مراسم بعدی هم همین کت و شلوار تنشان بود مطمئن باشید که حالا حالا ها قصد در‌اوردنش را ندارند.

پ.ن1: پیشوند استاد خیلی کم بود، حالا از این به بعد باید شوالیه موسیقی ایران را هم تحمل کنیم.

پ.ن2: فکرش را بکنید که بدبخت بیِن پاکزاد چه دردسرهایی کشیده تا برای استاد کت‌و‌شلوار طراحی کند. این را هم از خودم درنیاورده‌ام. احتمالا شما هم با خواندن این جمله : "در حقیقت من سابقه ای در انتخاب کردن این نوع لباس شوالیه ای داشتم و ایشان هم به فرم خودشان درویش هستند. اما با اصرار، طرحی که در ذهنم داشتم را به ایشان معرفی کردم" که معنی دقیقش می‌شود: بابا ما خودمون یه عمره که باسه این و اون لباس طراحی می‌کنیم. نمی‌دونید چه پوستی ازمون کنده شد که یه لباس آدمیزادی تن این کنیم، به این نتیجه می‌رسید.